ترمیستورها

ترمیستورها دستگاه های حساس به حرارت هستند که مقاومت الکتریکی آنها با دما تغییر می کند. برخلاف RTD ها و ترموکوپل ها، ترمیستورها استانداردهای مرتبط با مقاومت خود در برابر ویژگی های دما یا منحنی ها را ندارند.

نمایش تمام سازندگان ترمیستور

دو نوع اصلی ترمیستور وجود دارد:

• ترمیستورهای ضریب دمایی مثبت (PTC) ، که در آن مقاومت الکتریکی با افزایش دما افزایش می یابد.

• ترمیستورهای ضریب دمایی منفی (NTC) ، که در آن مقاومت به صورت غیرخطی با افزایش دما کاهش می یابد.

برای کاهش این غیرخطی بودن، گاهی اوقات چندین عنصر ترمیستور در یک بسته ترکیب می شوند. اگرچه ترمیستورها نسبت به انواع دیگر سنسورهای دما دقیق تر هستند، اما محدوده دمایی محدودی دارند. با این وجود، خروجی های بالا و زمان پاسخ سریع آنها را برای بسیاری از کاربردهای سنجش دما مناسب می کند.

مشخصات عملیاتی

محدوده دما، مقاومت الکتریکی، حداقل دقت، ثابت زمانی حرارتی، ثابت اتلاف حرارتی و شیب پارامترهای مهمی هستند که هنگام انتخاب ترمیستور باید مشخص شوند.

• ثابت زمانی حرارتی زمان مورد نیاز برای تغییر 63.2 درصدی در بدنه ترمیستور در یک بازه دمایی خاص است، زمانی که اندازه‌گیری‌ها تحت توان صفر در محیطی با ثبات حرارتی انجام می‌شوند.

• ثابت اتلاف حرارتی ، توان لازم برای افزایش دمای بدنه ترمیستور به میزان 1 درجه سانتیگراد در یک محیط اندازه گیری است.

• عواملی که بر ثابت زمانی حرارتی و ثابت اتلاف حرارتی تأثیر می گذارند عبارتند از: جرم یا جرم حرارتی دستگاه، سبک نصب و دینامیک حرارتی محیط اندازه گیری.

• نسبت شیب یا مقاومت ، یکی دیگر از مشخصات مهم محصول برای ترمیستورها، به عنوان نسبت مقاومت در یک دما به مقاومت در دمای دوم و بالاتر تعریف می شود. به طور معمول، دمای اول 0 درجه سانتیگراد و دمای دوم 70 درجه سانتیگراد است.

انواع بسته بندی

مشخصات محصول برای ترمیستورها شامل مواد پوشش، نوع بسته بندی و سبک سرب است.

بیشتر پوشش های ترمیستور از مخلوطی از فلزات و اکسیدهای فلزی ساخته می شوند. انتخاب ها ممکن است شامل سرامیک، اپوکسی، شیشه و مواد فنلی باشد. ترمیستورهای برهنه نیز موجود هستند.

• پوشش های اپوکسی در کاربردهایی با دمای پایین تر استفاده می شود.

• پوشش های شیشه ای برای محیط های با دمای بالاتر طراحی شده اند.

دو نوع بسته بندی اصلی برای ترمیستورها وجود دارد: مهره ای و تراشه ای.

• ترمیستورهای مهره ای شامل دستگاه های دیسکی یا میله ای شکل هستند.

• ترمیستورهای تراشه برای کاربردهای اتصال سیم در مدارهای هیبریدی طراحی شده اند.

ترمیستورهای سربی دارای سرب شعاعی یا محوری هستند.

• سرنخ های شعاعی از یک سر یا طرف بسته تراشه گسترش می یابند.

• سرنخ های محوری نیز از سمت یا انتهای بسته، اما در امتداد محور اصلی گسترش می یابند.

ترمیستورهای بدون سرب نیز موجود هستند.

منبع

globalspec