جوشکاری شاردار FCAW

اطلاعات کلی

جوشکاری FCAW دارای ۳ فاکتور اصلی الکتریسیته، محافظت در برابر جریان هوا و مواد فیلر است. منبع برق در این نوع جوشکاری مانند جوشکاری میگ بوده و ولتاژ آن ثابت است. در جوشکاری FCAW از گرمای تولید شده توسط قوس الکتریکی برای اتصال بین قطعه کار فلزی و الکترود استفاده می شود.

سپس سیم جوش و قطعه کار ذوب شده با یکدیگر ترکیب می شوند و اتصال را شکل می دهند. در این نوع جوشکاری ، حوضچه جوش توسط ذوب شدن سیم جوش و قطعه کار ایجاد می شود و در ادامه هسته توپودری ذوب می شود این عمل یک نوع محافظت در برابر جریان هوا را نیز به وجود می آورد. نکته مهم در نحوه انجام شدن جوشکاری توپودری استفاده مستمر از الکترود یا سیم جوش است.

جوشکاری توپودری با گاز محافظ

در روش اول که به آن جوشکاری با گاز محافظ گفته می شود و به آن fcaw-G نیز گفته می شود ، برای تامین گاز محافظ آن باید از یک منبع خارجی استفاده گردد. این مدل جوشکاری از کربن دی اکسید و آرگون تشکیل شده است و وظیفه حفاظت قوس در برابر نیتروژن و اکسیژن موجود در اتمسفر را برعهده دارد. الکترودهای مورد استفاده در روش اول، حاوی موادی همچون سرباره، اکسیژن زدا، پایدار کننده قوس و عناصر آلیاژی هستند. البته از این روش استفاده کمی می شود.

جوشکاری با الکترود توپودری ( خود محافظ)

در روش دوم به جای استفاده از منبع خارجی برای تامین گاز محافظتی، از خود الکترودهای توپودری بهره گرفته می شود که به آن جوشکاری خود محافظ یا fcaw-s گفته می شود . پودر جوش و مواد مختلف دیگر موجود در این الکترودها در زمان بالا رفتن حرارت و ذوب شدن ،خود به خود گاز محافظ را تولید می کنند و از قوس الکتریکی  محافظت می نمایند. به خاطر قابلیت حمل آسان و نفوذ خوب در مواد پایه، این نوع FCAW محبوب می باشد. تنها ایرادی که این نوع جوشکاری توپودری دارد، تولید دودی سمی در حین عملیات است. این دود علاوه بر سمی بودن باعث بروز مشکل در دیدن حوضچه جوش یا همان حوضچه مذاب نیز می شود.

جهت اطلاعات بیشتربه سایت Taksaan.irمراجعه کنید.

مزایای جوشکاری توپودری

جوشکاری توپودری یکی از محبوب ترین انواع جوشکاری در ساخت و سازهای مختلف به شمار می رود. استفاده از آن به دلیل مزایای خوبی که دارد رواج یافته است. از مهمترین ویژگی ها و مزایای جوشکاری توپودری FCAW می توان به موارد زیر اشاره نمود:

1. عدم استفاده از گاز محافظ

2. استفاده در فرآیند های چند جهته

3. قابل استفاده در فضای باز و عدم تاثیر پذیری از وضعیت جوی نامناسب

4. عملکرد بهتر در اتصال مواد ضخیم در مقایسه با جوشکاری میگ و مگ

5. بهترین گزینه برای جوشکاری فولادهای آلیاژی

6. دارای نرخ رسوب بیشتر نسبت به جوشکاری میگ و مگ

7. سرعت بالا بدون افت کیفیت و تاثیر منفی

8. ساده و راحت بودن و عدم نیاز به مهارت بالا

9. عدم نیاز به تمیز کردن اولیه مواد برای جوشکاری

10. استفاده برای استیل های با آلیاژ کم

11. استفاده برای آلیاژهایی با درصد نیکل بالا

12. ایجاد نفوذ عمیق

13. حساسیت کم به آلودگی و زنگ زدن

محدودیت های جوشکاری توپودری

جوشکاری FCAW با اینکه از مزایای بسیاری برخوردار است، محدودیت هایی نیز دارد. توجه به این محدودیت ها قبل یا هنگام عمل فرایند جوشکاری ضروری است و باید با درنظر گرفتن آنها عملیات جوشکاری را انجام داد. از جمله این محدودیت ها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

1. نیاز به تهویه مناسب به خاطر تولید دود سمی

2. تولید سرباره جوش

3. گران بودن مواد فیلر نسبت به جوشکاری GMAW (میگ مگ)

4. تعویض سخت و زمانبر مواد فیلر

5. قیمت بالای الکترودهای توپودری نسبت به الکترودهای معمولی مورد استفاده در جوشکاری میگ

6. ایجاد مشکل در دیدن حوضچه جوش بخاطر تولید دود زیاد

مقایسه جوشکاری توپودری با جوشکاری میگ و مگ

جوشکاری FCAW با جوشکاری MIG/MAG دارای شباهت های بسیاری است و فقط در مواردی تفاوت های پایه ای با یکدیگر دارند. جوشکاری توپودری منعطف تر است و نرخ رسوب بیشتری دارد. همچنین سرعت انجام عملیات و پایداری قوس الکتریکی در FCAW از دو مدل جوشکاری میگ و مگ بیشتر است.

از دیگر تفاوت های این فرآیندهای جوشکاری می توان به الکترودهای غیر مشابه اشاره نمود. الکترودها یا سیم جوش های مورد استفاده در جوشکاری توپودری دارای حفره توخالی هستند که از پودر (فلاکس) پر شده اند اما الکترودهای مورد نیاز برای جوشکاری میگ و مگ توپر می باشند. فلاکس موجود در الکترودهای FCAW گاز محافظ را خود به خود تولید می کنند و دیگر مانند MIG/MAG نیاز به منبع تولید گاز خارجی نیست. به همین دلیل از جوشکاری توپودری می توان در بیرون از ساختمان و فضای باز استفاده نمود، ولی دو مدل جوشکاری میگ و مگ این امکان را به ما نمی دهند.

منابع:

https://arvatools.com