کنترل کننده های ترمز
به روز رسانی شده در ۱۴۰۳/۲/۲۴ زمان مطالعه 10 دقیقه
اطلاعات کنترل کننده های ترمز
نمایش تمام سازندگان کنترلرهای ترمز
کنترل کننده های ترمز برای کنترل سیستم های ترمز استفاده می شوند. آنها می توانند به سادگی ترمز را درگیر و خارج کنند، یا سرعت درگیری، گشتاور شکست و سایر متغیرها را کنترل کنند. کنترلکنندههای ترمز ورودیهایی را از حسگرهایی دریافت میکنند که پارامترهایی مانند موقعیت، سرعت، گشتاور، قفل شدن و وضعیت لغزش را کنترل میکنند. مشخصات کنترل کننده های ترمز شامل تعداد ورودی، تعداد خروجی، انواع ورودی و انواع خروجی است. تعداد ورودی ها برابر است با تعداد کل سیگنال های ارسال شده به کنترل کننده ترمز. تعداد خروجی ها برابر است با تعداد کل خروجی های مورد استفاده برای کنترل، جبران یا تصحیح فرآیند ترمز. انواع ورودی برای کنترلرهای ترمز عبارتند از: ولتاژهای جریان مستقیم (DC)، حلقههای جریان، سیگنالهای آنالوگ از مقاومتها یا پتانسیومترها، ورودیهای فرکانس، و ورودیهای سوئیچ یا رله. انواع خروجی شامل ولتاژهای آنالوگ، حلقه های جریان، خروجی سوئیچ یا رله و پالس یا فرکانس می باشد. اکثر کنترل کننده های ترمز همچنین می توانند ورودی ها یا خروجی ها را در فرمت های سریال، موازی، اترنت یا سایر فرمت های دیجیتالی که یک متغیر فرآیند را نشان می دهند، ارسال یا دریافت کنند. برخی از کنترل کننده های ترمز می توانند دستورات و ورودی ها را از اطلاعات تبدیل شده به پروتکل فیلدباس صنعتی ارسال و/یا دریافت کنند.
سه نوع اساسی از سیستم های کنترل ترمز وجود دارد: فعال شده با زمان، فعال شده با اینرسی و فعال شده متناسب. کنترلکنندههای ترمز فعال تایمینگ، ترمزهای خودرو را در یک آمپراژ مشخص فعال میکنند. کنترلکنندههای ترمز فعالشده با اینرسی طراحی مشابهی دارند، اما از حسگر آونگی برای نظارت بر اینرسی کاهش سرعت خودرو استفاده میکنند تا خودرو را با همان سرعت متوقف کنند. کنترلکنندههای ترمز با فعالسازی متناسب مجهز به شتابسنجهایی هستند که نیروی G توقف خودرو را اندازهگیری میکنند. هر سه نوع کنترل کننده ترمز ممکن است شامل نمایشگرهای دیجیتال و عیب یابی باشد.
کنترل کننده های ترمز از نظر تکنیک های کنترل متفاوت هستند. کنترل حد، نقاط یا محدودیتهایی را ایجاد میکند که با رسیدن به آن سیگنالی برای توقف یا شروع یک متغیر فرآیند ارسال میکند. این کنترل خاموش یا بنگ-بنگ یک نوع کنترل نسبتاً ساده است. کنترل خطی یک سیگنال ورودی متغیر از یک کنترل کننده ترمز را با یک سیگنال کنترل متغیر مربوطه مطابقت می دهد. برای تولید سیگنال کنترل خروجی مناسب می توان از تنظیم، فیلتر کردن و تقویت سیگنال استفاده کرد. کنترل متناسب، انتگرال و مشتق (PID) به بازخورد سیستم بلادرنگ نیاز دارد. کنترل پیشخور جبران کنترل مستقیم را از سیگنال مرجع فراهم می کند. ممکن است حلقه باز باشد یا در ارتباط با کنترل PID پیشرفته تر استفاده شود. منطق فازی نوعی کنترل است که در آن متغیرها می توانند مقادیر نادقیق (مانند صدق جزئی) به جای وضعیت باینری (کاملاً درست یا کاملاً نادرست) داشته باشند. کنترل کننده های ترمز که شامل کنترل های پیشرفته یا غیرخطی هستند از الگوریتم هایی مانند شبکه عصبی و بهره تطبیقی استفاده می کنند.
منبع